vrijdag 20 juli 2012

Verdriet vangen

Ik wil je vangen,
maar kan er niet bij.

Ik wil je omhelzen,
maar je bent  ongrijpbaar.

Ik wil je begrijpen,
maar je bent onbegrijpelijk.

Soms wil ik je koesteren,
maar dat laat de tijd niet toe.

Ik wil je pijn doen,
maar pijn ken je al.

Ik wil je loslaten,
maar je zal altijd onderdeel zijn.

Onderdeel van mij,
onderdeel van het leven.

(Voor vriendinlief)


13 opmerkingen:

  1. Hallo Gerreke,
    Wat een mooi gedicht. Dit omvat denk ik alle gevoelens... Ik wens je zo veel sterkte...
    Liefs,
    Mirjam

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Erg lief gedichtje.
    Met een mooie foto.
    Ik begrijp,dat je het even moeilijk hebt.
    Heel veel sterkte.

    Liefs Ans

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ontroerend mooi geschreven !!
    Elisabeth

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Heel mooi en vol emotie!!
    Sterkte Gerreke!!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat een mooi gedicht. De emotie spat er vanaf. Mooi, maar triest. Dit kan alleen maar recht uit je hart komen.
    Grts Irene

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Oh wat mooi Gerreke
    Complimenten prachtig
    Heel fijn weekend
    Groetjes Janny

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Om kippenvel van te krijgen.
    Je hebt zoveel emotie gelegd in je woorden...
    Prachtig gedicht.... mooie foto.

    Lieve groetjes,
    Gonne-Marieke

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Hallo Gerreke,
    Wat een mooi gedicht.
    en een mooie foto.
    groetjes Herman,

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Brrrr wat een gevoel,
    ik ben er stil van!
    Wat mooi geschreven en
    dan je foto echt super
    en zo lief.

    Lieve groetjes Cristien.

    BeantwoordenVerwijderen