Een goed begin …

Voorbereiding is alles. Maar dat is nou net iets waar ik niet zo heel goed in ben. Althans, als het gaat om de voorbereiding van onze vakantie. De meeste mensen zeggen: ‘Een goed begin is het halve werk.’ Maar mijn begin is nooit goed, want ik begin meestal aan het einde … Ik stel het begin, oftewel de voorbereiding, het liefst zo lang mogelijk uit en denk er pas aan op het moment dat het eigenlijk al te laat is.

Toch is dat niet helemaal waar. Want u kent vast het punt van het roze olifantje wel. Als u gezegd wordt dat u niet aan een roze olifantje mag denken, doet u vast en zeker niets anders dan toch aan dat roze olifantje denken. En zo is het met mijn vakantie ook. Ik denk er veel aan, omdat ik mijn uiterste best doe er vooral niet aan te denken. En dan heb ik het met name over de voorbereiding.



Waarom eigenlijk. Nou ik vind het spannend om op vakantie te gaan. En als ik er maar niet mee bezig ben, hoef ik er ook niet over na te denken. Als ik het spannend vind, dan stel ik het dus uit, maar het blijft me hoe dan ook achtervolgen.

Omdat ik dit van mezelf weet en de achterliggende tijd mij die ervaring heeft gegeven, probeer ik nu door middel van briefjes en lijstjes orde in de chaos te scheppen. En ik moet zeggen … het helpt. Ik heb nu zelfs plezier in de voorbereiding van onze vakantie.

Maar ik kan me nog zo goed voorbereiden, op sommige punten van een reis kan ik geen controle uitoefenen. Dé reden waarom ik op vakantie gaan zo spannend vind. Het gaat dan om het verloop van de reis. Zullen er geen ongelukken gebeuren en komen we weer gezond thuis? Daarom vraag ik altijd mijn Gids mee en zeg ik tegen anderen en nu tegen u: ‘Een fijne vakantie en een behouden thuiskomst.’