Onderweg …

We zitten nog geen vijf minuten in de auto onderweg naar onze vakantiebestemming of ik begin mijn vragenvuur al: ‘Zeg heb jij je paspoort meegenomen?’ Mijn wederhelft klopt op een zakje aan de zijkant van zijn broek. Even later vraag ik, terwijl ik mijn handtas doorzoek naar mijn eigen paspoort: ‘Waar zijn de kaarten eigenlijk?’ Hij wijst naar het zijvak van mijn deur. Ik heb mijn paspoort gevonden en check gelijk even, nu ik toch bezig ben, of ik mijn bankpas wel mee heb. Als ik alles gecheckt heb, leg ik mijn handtas aan de kant. De omgeving schiet aan mij voorbij als ik vraag: ‘Heb jij die tas met eten ook meegenomen, die op de keukenstoel stond?’ Manlief vindt het genoeg geweest en zegt: ‘We hebben echt alles meegenomen en wat we vergeten zijn kunnen we kopen. We gaan echt niet meer terug nu. Geniet er nu maar van dat we op vakantie zijn.’ Ik zucht, berust en doe mijn best te ontspannen.

Niet veel later, al mijn vragen zijn vergeten, bekijk ik de routekaart. Ja, we hebben ook een Tomtom, maar op de een of andere manier wil ik altijd meekijken met een routekaart. Wil ik weten welke kant we op gaan en niet domweg, wat we natuurlijk wel doen, de instructies van een zwoele stem volgen.



Het geeft me zekerheid of houvast, net hoe je het noemen wilt, als ik weet welke wegen we moeten hebben. Zeker op drukke kruispunten, in tunnels of steden. Ons vorige navigatiesysteem liet ons vaak op dit soort punten in de steek. Maar ik had mij dit keer geen zorgen hoeven maken, want onze nieuwe Tomtom heeft een buitengewoon goed bereik.

Waar het eigenlijk op neer komt is dat ik een stukje zekerheid zoek in de dingen die we al dan niet hebben meegenomen of in de route die we hebben af te leggen. Op deze manier hoop ik mijn onzekerheid over de komende vakantie het hoofd te kunnen bieden.

Nu ik niets meer te doen heb en eindelijk toegeef aan mijn gevoelens van onzekerheid, kan ik genieten van de omgeving die aan mij voorbij gaat, doe ik autobingo met de kinderen, schallen we mee met de muziek en bewonderen we mooie auto’s die ons inhalen.

Is dat genieten of niet?
En … een goed begin van onze vakantie!

U vraagt zich vast af of ik heb genoten van mijn vakantie … wacht op de volgende column en beslis!