Waar o waar heb ik mijn jas gelaten?

Toen ik vanochtend de deur uit wilde gaan om de kinderen naar school te brengen moest ik het plotseling opgekomen herfstweer trotseren, zo leek het tenminste. De regen komt werkelijk met bakken uit de hemel vallen, de lucht is grijs, planten hangen door de zware regenval zo’n beetje op de grond, geen vogel die fluit. Werkelijk aan niets is te zien dat het volop nazomer zou moeten zijn. Tijd voor een jas dus. Maar ja, waar is dat ding?


Echt, als ik ergens een hekel aan heb, dan is het wel dat ik kwijtgeraakte spullen moet zoeken. Sleutels is ook zoiets, maar daar heb ik inmiddels een vast plekje voor gevonden, dus die raak ik niet zo snel meer kwijt. Maar een jas hang ik toch vrijwel altijd aan de kapstok. Dus .. waar o waar?

Oké, hij ligt niet op school, want dat heb ik al gevraagd. Bij het zwembad ligt hij, voor zover de telefoniste wist, ook niet. De speelgoedwinkel heeft ook niets gezien, evenals de drogisterij. De voetbalvereniging is niet te bereiken, maar ik acht de kans klein dat ik hem daar heb laten liggen.

Mijn frustratie begint op te lopen, wat natuurlijk weinig zin heeft, want ik krijg er echt mijn jas niet mee terug. Goed, blijft over … de kofferbak van de ‘kleine auto’ oftewel mijn auto. Maar die heeft manlief mee naar een dagje slipcursus van de ANWB. Helaas weet ik dus niet eerder dan vanavond of mijn jas in de kofferbak ligt. Kleine kans, maar elke kans die ik heb moet ik grijpen.

Mijn ideeën zijn op, echt geen kans dat hij verder nog ergens ligt … volgens mij. Dan maar die lelijke, maar o zo handige regenjas aan.

Nu maar hopen dat het weer snel opknapt. Want, voor het geval dat die kans er dus nog wel is, heb ik nog even de tijd om na te denken waar mijn jas anders zou kunnen zijn … ahhhh.