Over talent gesproken … Ik heb net een boek van Karen Kingsbury uit. Geweldig goeie schrijfster. Ze weet de Boodschap zo goed over te brengen. Ik ben dan ook stikjaloers op zo’n talent. Ik sta ergens ver aan de zijlijn toe te kijken, maar gelukkig mag ik een toeschouwer zijn.
Toegegeven dat ik niet altijd moet kijken wat een ander kan en ik niet, maar soms is het goed iemands talent onder de aandacht te brengen. Waarom? Zodat anderen er ook van kunnen genieten, maar belangrijker nog anderen deelgenoot maken van haar Boodschap.
De oorspronkelijk titel is Between Sundays, in Nederland heet het boek Met hart en ziel. Het bijzondere is dat de schrijfster de relatie met de Hemelse Vader in het middelpunt zet en heel natuurlijk onder ieders aandacht brengt. Haar geloofsovertuiging spat van de bladzijden af en moet je door haar verhaal wel indrinken. Vervelend? Nee, helemaal niet. Het verhaal is bijzonder aangrijpend. Voor een iedereen, of je nu Zijn levenspad hebt doorkruist of (nog) niet.
Wat ik er eigenlijk mee zeggen wil is dat ik, naast mijn gezonde jaloezie op haar schrijftalent, ook jaloers ben hoe zij God in het middelpunt van haar boeken stelt. Of je nu wilt of niet, je wordt blij van het lezen van haar boeken en automatisch groeit het verlangen eenzelfde relatie aan te willen gaan met de Hemelse Vader, als zij in haar boeken beschrijft.
Door haar boek groeit mijn verlangen u/jij dichter bij God te brengen. Hoe ik dat moet doen? Dat is een gebedspunt, maar ik hoop dat ik op deze manier een goede stap in die richting heb gezet.
Bedankt voor de tip! Heb ik weer een boek dat ik kan toevoegen aan mijn bibliotheek-lijstje.
BeantwoordenVerwijderenEnne....mooie log vandaag!
Liefs,
Annerieke