Maar je weet vast nog wel de eerste stapjes. Je weet vast nog wel de eerste keer dat je kind zelf van de glijbaan ging. Je weet vast nog wel de eerst keer dat je kind voor het eerst alleen uit school kwam. Je weet vast veel eerste keren nog wel.Waarom? Omdat we deze momenten belangrijk vonden en vast ergens hebben opgeschreven. Maar die laatste keren dan? Die zijn toch ook belangrijk? Ik heb het ook niet gedaan hoor, tot vorige week.
De allerlaatste keer dat mijn kerels samen op een kamer hebben geslapen heb ik opgeschreven. Jaren hebben ze het samen heerlijk gehad op een kamer, maar langzaam, heel langzaam slopen er irritaties over en weer. Eerst valt dat nog mee, maar steeds vaker hoorde ik de oudste roepen …’Had ik maar een eigen slaapkamer!’
Erg nieuwsgierig naar de reacties van de jongens hebben we even geleden gezegd dat ze in de herfstvakantie allebei een eigen kamer zouden krijgen. Diezelfde avonds rezen de eerste twijfels bij de kids. Spannend …
Maar vorige week was ik het zat. Oudste zoonlief heeft tijd nodig om wakker te worden terwijl de jongste wakker is als hij wakker wordt. Dat draagt niet bij tot een goed humeur en een vredelievend opstaan. Zwoegen dus om er toch iets van te maken. Maar geduld raakt op en dus was het afgelopen weekend zo ver.
Sindsdien is de rust weergekeerd en kan ik notabene genieten van de rust bij het opstaan. Het is nog wel wennen die stilte zo ’s ochtends vroeg, maar zelfs mijn humeur komt het ten goede.
Dat is een hele verandering voor de jongens. Zeker weten. En voor jou ook. Gek is dat hè, die verschillen ... hier is dat ook. Al slapen hier twee meiden bij elkaar. Wordt de één gebeld om 0:00 is de ander ook gelijk wakker. Irritaties.
BeantwoordenVerwijderenLeuk dat je de laatste keer samen slapen genoteerd heb. Misschien kijken ze later met veel plezier terug naar de periode samen.
De allerlaatste keer, ja hoe je dat beschrijft, ik weet nog de allerlaatste keer dat ik bij mijn zus op de kamer sliep, wat miste ik haar toen dat voorbij was, toch is het goed voor de rust, ontspannen wakker worden, lekker langer lezen, noem maar op.
BeantwoordenVerwijderenHet hoort erbij en toch een stukje afscheid.
Lieve groetjes,
Eefie
De eerste keren blijf je je inderdaad vaak wel herinneren, maar er zijn natuurlijk net zoveel laatste keer momenten, die het herinneren waard zijn...
BeantwoordenVerwijderenLieve groet, Miranda
eigenlijk moeten we die momenten veel vaker opschrijven. Door foto's van vroeger te bekijken zie ik ook wel veel eerste keren en laatste keren, maar mams en paps schreve de datum er niet altijd bij. Wat ben ik blij dat de camera dat nu automatisch doet.
BeantwoordenVerwijderenRust is nu in huis maar reken maar dat ze elkander best zullen missen de eertse weken.
Groetje Von
Ik weet niet zo heel veel meer van vroeger hoor...moet ik eerlijk zeggen...soms met vlagen weer......leuke post !!...liefs van mij...xxx...weet je nog ??
BeantwoordenVerwijderenThe boys grow up .... my daughter turns 18 today :-)))
BeantwoordenVerwijderenand we get older!
Have a great day!!!
Hallo Gerreke,
BeantwoordenVerwijderenJe hebt gelijk, ik weet van mijn twee meiden (nu 27 en 21) nog heel veel 'eerste keren' maar laatste keren.... Moet ik echt heel goed over nadenken... Wat leuk voor je jongens dat ze nu elk een eigen stekkie hebben, het zijn tenslotte twee verschillende persoontjes en hebben nu hun eigen plekje nodig om verder te groeien. Maar misschien willen ze af en toe nog een nachtje samen op een kamer...om dat gevoel van toen even terug te vinden.... Het blijven tenslotte broers...!
Ik eens je nog een heel fijne dag,
Groetjes,
Mirjam
Fijn dat de rust is weergekeerd nu, hihi. Alleen de laatste keren op de peuterschool kan ik me herinneren van mijn kinderen. Dat zijn dan net even gewichtige momenten. Net als afscheid van de basisschool enz...maar verder nee, weinig laatste momenten.
BeantwoordenVerwijderenLieve groet, Renny
Goedemorgen Gerreke! Veel laatste keren zijn de laatste keer zonder dat je dat van tevoren weet, dan is het gewoon ineens voorbij.. Maar zo niet met dit samen slapen van jouw jongens, dat was gepland! Het zal best even wennen zijn, maar het is ook goed voor ze om wat meer op zichzelf te kunnen zijn.
BeantwoordenVerwijderenGroeten, Corine(THUIS)
De allerlaatste keer... ja, door onze vele reizen heb je die momenten wel vaak helder: de allerlaatste keer dat je iemand ziet of door een straat loopt, de allerlaatste keer dat je door een huis loopt voor een verhuizing etc.
BeantwoordenVerwijderenMooie post zo weer, dank je wel!
Hey Gerreke, wat lees ik nu! Pas op hoor, Nikon werkt verslavend! Maar als je er voor gaat, kan ik nu al zeggen dat je er heel veel plezier mee gaat beleven! Maar wat super om zoiets weer op te schrijven. Het is even wennen maar het zal ze heel veel rust gaan geven. Lieve groetjes Cristien.
BeantwoordenVerwijderenDe laatste keer... dat weet ik ook vaak niet meer.
BeantwoordenVerwijderenVerstandig dat je niet hebt gewacht tot de herfstvakantie!
Zo maken we wel altijd in vakantiehuisjes foto's van wie waar slaapt...
Geniet maar van de jongens hoor, want het is zomaar voorbij en dan begint het echte terugdenken van hoe was dat nu ook alweer.
BeantwoordenVerwijderen