Smurfenvillage, een wereld apart!

‘Mam, mahaaam kom snel!’ Gehaast loopt ik naar beneden, omdat aan het stemgeluid te horen is dat er op z’n minst brand is uitgebroken of dat met een van mijn kids een ongelukje is gebeurd. Het is ernstig, dat is duidelijk! Als ik buiten adem beneden kom vervolgt zoonlief: ‘Mam, volgens mij moeten we nu de aardappels rooien, want ik hoor een bliepje op de ipad. Snel mam, anders zijn we te laat!’

Whaaat??!! Kom ik daarvoor naar beneden gerend? Voor een bliepje op mijn ipad? Geen gewonden, geen brand, helemaal niets??? Nou ja, gelukkig het is niet meer dan alleen een paar verdorde aardappels als we er niet snel genoeg bij zijn. Maar eigenlijk is het een beetje te gek voor woorden.

Sinds enkele weken heb ik (voor mijn werk als zzp-er) een ipad aangeschaft. Althans, dat was mijn opzet. Nu moet ik wachten op mijn kids als ik mijn ipad wil gebruiken. En niet even wachten, nee heel lang, want dan moet er weer een huis worden gebouwd, paaltjes geslagen, taarten gebakken en niet te vergeten grond worden bewerkt en al wat dies meer zij. En ik maar wachten …

Het liefst willen de mannen tijdens het ontbijt, de lunch en gelijk uit school even kijken of alles nog op rolletjes verloopt in Smurfenvillage. Maar dat gaat niet, want mamlief vindt dat net iets teveel van het goede. Dan kijkt ehhh … mamlief zelf wel even of alles nog goed gaat … poot ze een aardappeltje, slaat een paaltje in de grond en bakt alsof het een lieve lust is.

Ehh sorry … het bliepje gaat ik moet, nu de kinderen op school zitten, pompoenen oogsten … en zaai ik gelijk weer wat bonen in … zo komen we sneller bij het volgende level … (Waar je al niet druk mee kan zijn!)