Een stralende dag

Het is de laatste dag van de skivakantie. De dag begint, evenals de rest van de vakantie op een ochtend na, met een roze gloed. De berg waar wij tegenaan kijken is in prachtige kleuren gehuld. Een vogel ergens, doet de ochtend nog meer kleuren door z’n gezang. Dit beloofd veel goeds voor de rest van de dag!

Maar de ochtend begint met opstaan en dan voelen we ons verre van stralend. Moeizaam komen we uit bed en rekken ons loom uit. Na een intensieve week skiën behoort vroeg opstaan niet tot het favoriete onderdeel van de dag. Sterker nog we zouden het liefst nog een uurtje blijven liggen. Maar voor de skiles van de kinderen is al betaald en dus, Nederlanders als we zijn, gaan we vroeg op pad.

Na een stevig ontbijt sjorren we alles weer aan en gaan vol goede moed richting skidepot. Aan het einde van de skiweek ruikt zo’n skidepot verre van fris … Alle zweetluchten vermengen zich tot een zwaar onplezierige geur. Maar daar zijn ramen voor. Alles staat dan ook wagenwijd open.

De piste ligt er prachtig bij! Zodra de kinderen aan het lessen zijn gaan we samen de berg af. Wat ligt de piste er prachtig bij. Er zijn nog maar weinig mensen naar beneden geweest. Heerlijk zo’n geprepareerde piste waarop nog maar weinig mensen hebben geskied!

Na het middageten gaan we lekker met z’n vieren naar beneden. Als ik al even heb geskied, rem ik af en kijk om waar zoonlief blijft, maar zie hem niet. ‘Joehoe, mama, zoek je mij, ik ben hier!’ Zoonlief is me voorbij geskied en wacht een paar meter verder op mij!!! Het moet niet gekker worden … in enkele dagen tijd hebben ze zoveel bijgeleerd dat ze me met gemak bijhouden en een begin hebben gemaakt met parallelskiën.

Alles wat kidslief hebben geleerd brengen ze in de praktijk en laten ze ons uitgebreid zien. Wat een genot om zo met het gezin te skiën!  

 En wat is er nou leuker om na het skiën iets lekkers te halen …