Sneeuwmomenten

Als ik thuis kom loop ik naar de keuken en heb mijn jas al half uit. Mijn blik valt op mijn mobiele telefoon en gewoontegetrouw kijk ik of er een bericht is binnengekomen. Er is gebeld en een bericht achtergelaten. Het is vriendinlief. Ik trek mijn jas weer aan en bel haar onderwijl terug. Of ik zin heb om een rondje bos te doen. Nou dat wil ik wel. Het zal er vast heel mooi zijn met zo'n pak sneeuw. We lopen over een dik besneeuwd pad.

De sneeuw kraakt onder onze snowboots, maar verder is het muisstil. We zien een winterkoninkje in een soort van holletje verdwijnen dat onder de sneeuw ligt, maar boven op de grond van allerlei takjes is gemaakt. Ik ga vlak voor het holletje op mijn hurken zitten om deze prachtige, maar o-zo-kleine-vogel op de foto te zetten. Maar het beestje is me te slim af door via de achteruitgang te vertrekken. Ahhhh jammer!

Even verderop zien we een vinkje van de ene op de andere tak springen. Merels vliegen achter elkaar aan. We zien allerlei soorten sporen in de sneeuw. Konijnensporen, maar vast ook een reeënspoor.

We lopen door, ondertussen zacht praten en onze ogen de kost gevend aan de omgeving. Af en toe stoppen we om een foto te maken. Ergens langs het pad staan prachtig besneeuwde bankjes vlak bij een watertje. We maken volop foto's. Ieder van een andere kant.

De tijd gaat veel te snel, we moeten alweer terug. Het is bijna kwart over drie, tijd om de kids van school te halen. Kunnen ze ook genieten van de sneeuw!