We praten nog even door over de Spaanse woorden die hij tijdens zijn boekbespreking naar voren gaat brengen als zoonlief ineens zegt: ‘Mama, ik heb, toen jij naar het voetbalveld was vanmiddag, stiekem een vinger uit de pindakaas pot genomen en twee snoepjes gepakt.’
Trots op zoveel eerlijkheid wordt ik niet boos, maar zeg hem wel dat dat natuurlijk niet de bedoeling is. Hij mag een rijstwafel pakken, maar niet met de vingers in de pot zitten en geen snoepjes pakken. En al helemaal niet stiekem. Hij begrijpt de boodschap! Ik vraag me ernstig af of hij deze boodschap voldoende tot zich heeft genomen om het niet meer te doen, want de verleiding is erg groot. De tijd zal het leren …
Vanochtend wilde zoonlief een rijstwafel met pindakaas natuurlijk. Dat mocht. Ik draai nietsvermoedend de pindakaaspot open en staar in een halfleeg exemplaar. We hebben deze pot notabene afgelopen zaterdag gekocht. Omdat de preek hierover al achter ons ligt, maar ik mijn verbazing toch tot uitdrukking wil laten komen, zeg ik: ‘Nou zoonlief jou vinger was wel heel groot gisteren!’ ‘Hmhm’, beaamt zoonlief met een volle mond en een hele ondeugende grijns. Ja daar kan je toch niet tegenop … voor nu dan! Want hier moet echt iets aan gebeuren.
op is op... of een slot erop!! ik moet er wel om lachen Gerreke haha:)
BeantwoordenVerwijderendit tijdperk ligt achter ons, maar zo herkenbaar!
ben benieuwd naar je oplossing!
lieve groetjes, Tjits
ha,ha leuk stukje!
BeantwoordenVerwijderenBest wel een heel herkenbaar gevoel, we zijn tenslotte allemaal jong geweest :-)
BeantwoordenVerwijderenEn tja pindakaas.............wie is er niet groot mee geworden?
Fijne dag en groetjes,
Karina
moet er wel stiekumpjes om lachen hoor Gerreke!!!
BeantwoordenVerwijderenHet mag natuurlijk niet, maar ik vind het wel een heerlijk verhaal ;)
BeantwoordenVerwijderenFijne dag,
Miranda
...en als ze ouder worden en langer opblijven eten ze de kast leeg als pa en ma allang in dromenland zijn....zucht. Ik herken het dus ook.
BeantwoordenVerwijderenIk word er soms en beetje moedeloos van.
Neemt niet weg dat het geweldige verhalen zijn voor 'later'.
Warme groet,
Marion
Hihi, gelukkig dat zijn geweten hem parten speelde en het eerlijk opbiechtte!
BeantwoordenVerwijderenMijn dochtertje van 6 is een eersteklas dievegge. Met regelmaat vind ik snoepjes onder het kussen, onder het bed, iedere keer weer een ander plekje. Ook heeft ze al een paar keer kleine spulletjes uit de winkel meegenomen. We hebben het netjes teruggebracht, maar wat een plaatsvervangende schaamte dan...pff.
lieve groet, Renny
Ohhh...wat een komisch verhaal! Hier is manlief degene die op onverklaarbare wijze hele repen chocolade weg kan toveren ha ha!
BeantwoordenVerwijderenEen fijne avond! Lieve groet, Ingrid
Ik zie dat mijn give away nog op je blog staat...maar eh...de trekking was 21 februari en er staat nog niets op de rol...dus ik hoop dat je niemand blij maakt met een dooie mus :)
BeantwoordenVerwijderenIk zie het voor me, snel vinger in de pot, komt er niemand aan en dan....mmmmmm heerlijk.
BeantwoordenVerwijderenAls volwassene doe je zoiets natuurlijk niet, uhum, maar wat denk je van de slagroomklopper, o, de verleiding is soms best groot!!!
Enne, ik probeer als juf veel leuke dingen te doen, maar merk dat niet iedereen altijd de puf heeft ( en dat begrijp ik ook helemaal)..ik ben heel blij en dankbaar dat ik zoveel geniet van mijn superbaan!!
Groetjes van een juf:))
Ik vond het werkelijk een smakelijk verhaal, lettelijk en figuurlijk!!!!![Waar moet ik het halen????????juist, uit moeders kastje!!!
BeantwoordenVerwijderenFijne avond Elly.
Tja.......eh....ik ben bang dat je dit zelf moet oplossen mam......liefs Ria.....
BeantwoordenVerwijderenHet is ook overal hetzelfde :)
BeantwoordenVerwijderenHier verdwijnt ook zoveel op onverklaarbare wijze.
Liefs, Pauline
Achter slot en grendel zou ik zeggen.(haha)
BeantwoordenVerwijderenGroeten Herma
Hèèrlijk verhaal!
BeantwoordenVerwijderenWat een schat dat hij het je vertelde!
Groetjes Greet
Komt me bekend voor..zowel het stiekum snoepen, als de zenuwen voor een presentatie en gelukkig ook het eerlijke..
BeantwoordenVerwijderenGroeten, Corine(THUIS)
Nou Gerreke, ik neem nog steeds wel eens een lepel pindakaas,heerlijk!! Wel eerlijk dat je zoon het verteld, ik wist voeger nooit wie het gedaan had ;)
BeantwoordenVerwijderenGroetjes
Hermine
Ik vind het een prachtverhaal! En als het míj zou overkomen, zou ik op dit moment even niet reageren. Dat kan altijd nog als het weer gebeurt.. Als ie nu zo eerlijk is geweest zal hij dat de volgende keer ook zijn neem ik aan. Succes!
BeantwoordenVerwijderenJe mag trots zijn op deze eerlijkheid! Ik zie het ingedachten voor me, succes er mee. Groetjes Cristien.
BeantwoordenVerwijderenHa, ha, smeuïg verhaal...
BeantwoordenVerwijderenja een stiekeme lik pindakaas is natuurlijk ook lekkerder dan een droge rijst wafel...
dat had hij eventjes lief bedacht zoonlief, ik zeg het wel....maar ook weer niet helemaal en dan kun jij er de dag erna haast niets mee van zeggen...clevere boy....
Nieske
P.S en hoe ging z'n spreekbeurt
Pindakaas is natuurlijk ook heel moeilijk om te weerstaan. Helemaal gezien de kriebels in de buik voor de boekbespreking! Maar je hebt gelijk Gerreke, het was een grote vinger ;)
BeantwoordenVerwijderenEen prachtig verhaal!
Groetjes, Gonne-Marieke
PS Gaat het weer wat beter met de buikgriep?
Nouh ik moet er wel om lachen maar dan in mijn vuistje ;-)
BeantwoordenVerwijderenIk weet dat toen ik klein was het heerlijk vond om een natte vinger door de suikerpot te halen mmm Waarschijnlijk heeft de pindakaas bij zoonlief ook die aantrekkingskracht !!!!
Eerlijkheid duurt het langst en wat dat betreft is het een prachtkind. Euh ... succes hihi
hahaha geweldig verhaal! :D
BeantwoordenVerwijderen