Een voorproefje

Een groot glas ranja staat tussen de stoel en de terracottapotten. Mijn stoel staat op een windvrij plekje pal tegen het raam en zo dicht mogelijk bij de muur. Vorige week heb ik viooltjes en mij nog onbekende plantjes in de terracottapotten gedaan. Ze staan nu naast mij, de bloemen gericht naar waar het licht vandaan komt. Met mijn gezicht naar de zon geheven warm ik mij aan de eerste lentestralen.

Ik hoor een grote verscheidenheid aan vogels om mij heen. De een fluit nog harder dan de ander. Eksters maken ruzie op het dak van de schuur. Ze zitten elkaar om de haverklap in de veren en scheren langs elkaar heen. Een prachtig gezicht. Drie is gewoon teveel.

Musjes drinken uit de goedgevulde waterbak achter in de tuin. Ze fladderen tussen de houten latten van het tuinhek door en belanden op de rand van de waterbak, onderwijl oplettend of er geen gevaar dreigt. Andere musjes maken dankbaar gebruik van de zandbak om een zandbad te nemen. Het zand vliegt op door hun gebadder. Dan is daar nog een mussenstel dat zich niets aantrekt van hun omgeving en ongedwongen het paringsritueel uitvoert.

Een bij land op de onbekende plantjes naast mij. Van puur genot (denk ik) zoemt hij er op los. Zoveel voor een bij alleen is toch om te genieten. Het wordt tijd dat ik iets van dit moment vastleg. Loom sta ik op en pak mijn toestel van de tafel. Die bij is voorlopig toch niet weg te krijgen hier.

Een voorproefje van de lente …