Moeizaam sla ik mijn benen over de rand van het bed, want het geluid van de merels geeft aan dat er nog steeds gevaar dreigt. De jonge merels zijn ongetwijfeld het doelwit. Er zijn zoveel gevaren in de buurt. Het angstig gekwetter blijft maar aanhouden.
Ik gluur door een kier van het gordijn, maar zie vanaf mijn plek geen gevaar. Ik speur naar katten en eksters, maar zie niets. Ik sjok terug naar mijn bed en stap er weer in, maar ben er niet echt gerust op. Moet ik toch even naar beneden gaan? Niet veel later neemt het geschreeuw van de merels af totdat alleen de mussen nog maar te horen zijn.
Als ik een paar uur later mijn fiets uit de schuur wil halen kijk ik eerst even naar het nestje. Niets te zien. Ik kijk naar de grond en zie bloeddruppels liggen. Een bang voorgevoel bekruipt me. Ja hoor onder de Hedera, verscholen onder een dikke bladerdeken zie ik een dood mereljong liggen. Hé verdikke nog an toe, dus toch! Zoonlief ziet ineens vlak bij mijn voet een rode massa op de grond liggen. Nummer twee, volledig uiteengerafeld. Drie en vier vind ik vlak bij de vergeet-me-nietjes. Ook hier is niet zo heel veel meer van over. Er is flink mee gespeeld. Ik heb er goed de sik in en verwens het beest dat ‘mijn nestje’ heeft leeggehaald.
De dagen daarna moet ik wennen aan de stilte in de tuin. De merels zijn in geen velden of wegen te bekennen. Op zoek natuurlijk naar een nieuw plekje voor een tweede nest.
Zouden ze het drama van afgelopen week vergeten en volgend jaar weer terugkomen? We zullen zien …
Bah, helemaal niet leuk. Wat vind ik dat toch altijd zielig.
BeantwoordenVerwijderenIk heb 6 van die rovers in huis. Maar het geluk voor de vogels in mijn tuin is dat die rovers buiten niet verder komen dan hun eigen buitenren.
Als ik dit zo weer lees ben ik weer blij dat we die gemaakt hebben en onze katten dus niet buiten komen.
Liefs, Pauline
Wat een nare werkelijkheid. Bepaalt ons weer bij de gebrokenheid van de schepping he. Wat een leed moet het ook de Schepper doen!
BeantwoordenVerwijderenSoms snap je niets van de natuur, althans ik niet.
BeantwoordenVerwijderenLieve groet Anja.
Zo jammer he. Hier al uitgevlogen eindelijk een keertje . Zo lief die bolletjes. Ach meid volgend jaar nieuwe kans. Fijn weekend
BeantwoordenVerwijderenDe natuur is soms nogal wreed, zo zielig om die vogeltjes dood in je tuin aan te treffen! En helaas lukt het ons als mens niet altijd om ze volop te beschermen!
BeantwoordenVerwijderenLieve groet, Ingrid
Aaaaaaah zo zielig, ja ik kan me goed voorstellen dat dit je aan je hart gaat en dat je er de sik in heb.
BeantwoordenVerwijderenNu maar hopen dat het de volgende keer een happy end heeft..........wel even laten weten hoor.
Groetjes, Karina
Sommige dingen kun je helaas niet voorkomen; de natuur kan soms hard zijn.
BeantwoordenVerwijderenGroeten,
Miranda
Oh wat zielig ...
BeantwoordenVerwijderenik "bewaak" op dit moment een lijster die aan het broeden is.
De vinkenfamilie heeft inmiddels veilig het luchtruim gekozen.
Toch kun je dit soort dingen nauwelijks voorkomen.
Ik kan me voorstellen dat het een rotgevoel geeft !!!
Hoe is het met je moeder en met jullie ?!
Lieve groetjes, Anita
Ach wat ontzettend triest! Hoe leuk ik katten ook vind, hun "natuur" kan ik soms wel vervloeken.
BeantwoordenVerwijderenWe zien dat hier rondom ons huis ook steeds gebeuren.. ik denk dan altijd: al dat werk om zo'n nestje te maken en dan heb je aan het eind niks. Toch laten die vogels zich niet uit het veld slaan en soms beginnen ze gewoon een 2e leg!
BeantwoordenVerwijderenAch,wat is dit erg zeg.
BeantwoordenVerwijderenIk ben bang,dat ze inderdaad naar een andere plek verhuizen.
Maar wie weet heb je volgend jaar weer een merelnestje.
Groetjes Ans
He bah wat naar !!!..tja we hopen maar volgende keer beter...jammer.....bah !!......xxx...
BeantwoordenVerwijderenIk vind het altijd zo leuk als ze hun nestje bouwen, maar de angst dat er katten komen of andere vogels, brrr. zielig hoor.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes,Eefie
Ik weet precies wat je bedoelt, zo vreselijk.
BeantwoordenVerwijderenIeder jaar wordt hier in de tuin door de tortelduiven en houtduiven ijverig geqwerkt aan een nest, en ook ieder jaar zijn het de eksters die hun nest leeg roven!!!
Jantsje
En dit doet echt wel pijn.
BeantwoordenVerwijderenJe weet het is de natuur maar toch het raak en geeft een diepe indruk. Ik hoop dat ze toch volgend jaar weer opnieuw een nestje komen bouwen het is zo mooi en lief om dit te volgen maar met zo`n afloop bekruipt het toch echt wel je angst en wil je het graag beschermen maar je weet, je hebt dit zelf echt niet in de hand.
Groetjes Cristien.
Hier kan ik zo slecht tegen. Zo wreed. Hopelijk komen ze volgend jaar weer terug.
BeantwoordenVerwijderenLieve groet, Renny
Oh hoe wreed........
BeantwoordenVerwijderenWas het nu een kat dan die ze te pakken had?
Zo zielig.....;(
Liefs
Hoi Gerreke
BeantwoordenVerwijderenWat een sneu verhaal ja, de natuur is hart.
Maar hij zal weer snel jonge hebben op een andere plaats.
De natuur gaat gewoon door,
Groetjes Herman,
Oh wat sneu ... ook al is dit de natuur.
BeantwoordenVerwijderenook al is het 'Het cirkel van het leven', ik blijf het sneu vinden en zielig.
BeantwoordenVerwijderen(en ik hoef het liever niet te vinden in de tuin.....)
BeantwoordenVerwijderenDit vin dik nu weer één van de mindere dingen van die prachtige natuur.. :o(
BeantwoordenVerwijderenwat zal je ze missen, volgend jaar komen ze vast en zeker terug. Maar nu iets het zeker wennen om jonge spul niet meer te horen.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Von
Ik weet wel... zo is de natuur, maar ik kan er ook zo slecht tegen.... Voel helemaal met je mee! Prachtig verwoord Gerreke!
BeantwoordenVerwijderenGroetjes, Gonne-Marieke