Lekker puzzelen

Ik kan niet slikken. Of nee, ik wil niet slikken, want als ik slik heb ik pijn. Zo’n rauwe stekende pijn. Alsof ik de hele nacht met mijn mond open heb geslapen. Dat zal ik ongetwijfeld hebben gedaan, want ik ben behoorlijk verkouden. Gisteravond nog met zout gespoeld en vanochtend vroeg weer zo’n akelig gevaarlijk zuigsnoepje genomen, waarvan manlief niet wil dat ik hem liggend op zuig en wat ik zelf zo heerlijk vind. Maar goed, zittend dus. Dat wordt snel doorkauwen en hopen dat het de keel op deze manier ook verzacht.

Nog voordat ik mijn benen over de bedrand heb geslingerd voel ik mij al futloos en lamlendig. Dat wordt wat voor de rest van de dag. Ik plof weer terug, wat eigenlijk niet kan, want zoonlief moet naar school. Gelukkig gaat hij zelf. Ik zit zielig voor het keukenraam naar buiten te staren in afwachting van zoonlief die vast een zwaai voor me over heeft. Niet dus. Hij heeft helemaal niet in de gaten dat ik voor het raam zit en stuift voorbij.

Na het middageten krijg ik weer wat energie en gaan jongste zoonlief (die ook ziek is) en ik verder met de Asterix en Obelix puzzel. Gekregen van sint en moet hoognodig afgemaakt worden. We zijn ontzettend benieuwd of alle stukjes er zijn. En die zijn er … gelukkig.
Toch wel lekker zo’n dagje ziek zijn. Nou ja ziek zijn. Te goed om in bed te liggen en te futloos om actief te zijn. Dan maar even helemaal niets. Samen met zoonlief de kerstsfeer in huis brengen en een puzzel maken. Ik ben er echt van opgeknapt!