Multimedia ... een gemiste kans?

Het is halverwege de middag. Zoonlief naar een feestje en de ander brengt kaartjes rond voor zijn eigen feestje. Het is stil in huis. Dé gelegenheid om even wat woorden aan het witte document toe te vertrouwen dat voor mijn ogen verschijnt als ik word heb opgestart.

Vanochtend las ik een blog van Jedidja, waarin ik weer even werd stilgezet wat ik echt belangrijk vind. Dat ik wel erg veel tijd besteed aan vluchtige dingen als fb, twitter, de digitale krant, een spelletje op de computer, kijken naar mailtjes en al wat dies meer zij. Soms heb ik echt zo mijn rondje. Ik kom de keuken in en terwijl ik de draai maak hef ik mijn hand op om in een vloeiende beweging het knopje van mijn telefoon in te drukken. Als daar niets op te zien is loop ik regelrecht naar mijn ipad om alle digitale verkeer te checken om vervolgens achter de computer te belanden …

Ik ben me er steeds meer van bewust dat mensen kunnen vereenzamen door al dit digitale verkeer. Niks geen kopje koffie meer drinken, geen telefoontje meer plegen. Alles kan tegenwoordig digitaal. Een kaartje, een aardig woord, een beterschap, een sterkte, een ik ben blij voor je en de overbekende ik vind dit leuk, het kan allemaal.  Fb houdt ons tenslotte op de hoogte van al het lief en leed om ons heen. Fantastisch, maar waar blijven die persoonlijke contacten dan? Hoeft dat niet meer? Is die behoefte tot het nulpunt gedaald?

Daar lijkt het in deze tijd van efficiency wel op, want daar hebben we eigenlijk helemaal geen tijd voor. Lekker toch om van lief en leed op de hoogte te worden gesteld met een paar woorden op fb. We worden volgestopt met info en hebben een zeer korte nacht waarin we dit alles kunnen verwerken om ons vervolgens de volgende dag op het volgende nieuws te storten.

Vind ik het dan helemaal niks al dat digitale verkeer? Nee, het heeft wel een bepaalde meerwaarde, maar het kan ook doorslaan en ik denk dat we daar met z’n allen een flinke bijdrage aan leveren.

Hoe lang is het geleden dat je met iemand uitgebreid hebt gebeld, een bak koffie hebt gedronken bij de winkel met de rode naam? Een kaartje persoonlijk door de bus hebt gedaan? Ik denk dat ik veel meer het gevoel heb dat ik besta als ik iets minder bezig ben met al die multimedia en mij persoonlijk richt op mijn naaste! Ik heb hierin echt werk te doen ...