Hoe leuk is schilderen?

Er moet worden geschilderd. En als ik iets niet kan dan is het wel schilderen. Dat komt natuurlijk omdat ik het gewoon niet leuk vind! Ik ben veel te pietje precies. Het gaat dus heel traag en daarbij beschilder ik ook alles wat heel geen druppel verf nodig heeft.


Vandaag is het kozijn aan de beurt. Het heeft zo’n vaag gele kleur. Ik hou van geel, het is mijn lievelingskleur, maar de kleur van het kozijn haalt het bij lange niet bij mijn lievelingskleur. We hebben tijden geleden al besloten dat het een wit kozijn moet gaan worden. Je hoort het goed … tijden geleden. Maar ja voordat ik dan eindelijk de moed heb gevonden de woorden in daden om te zetten, zijn we zo’n beetje een half jaar verder. Ach ergens goed over nadenken is ook niet erg …

Waar moet ik bij zo’n kozijn beginnen? Oké, bovenaan, klinkt logisch en dat is het ook. Vervolgens zo snel mogelijk de rest van het kozijn afmaken, want anders is de verf droog en kun je er niet meer overheen.

Als amateur weet ik het wel, maar ben ik toch een tweede keer over een stukje kozijn gegaan, wat eigenlijk al mooi was, maar nog mooier moest worden. Dat is niet gelukt. Sterker nog, ik moet het nog een keer doen, want m’n rollertje heeft z’n sporen nagelaten …. ahhhhhh.

Wat mij ook bekend is, is eerst alle zijkanten schilderen, daarna het liggende gedeelte! Ik dacht toe te zijn aan het liggende deel van het kozijn, maar moest de andere zijkant ook nog doen. Terwijl ik net klaar was met de zijkant, zag ik tot mijn grote frustratie dat ik gespetterd had op het zo mooi geschilderde liggende deel ….. ahhhhhh.

Maar ik heb de oplossing gevonden …. de volgende (en liefst alles wat daarna komt) schilderactie is voor manlief!