Stormen doorstaan …

Vandaag las ik een interview met Francine Rivers (schrijfster van bestseller romans). Wat zij vertelde wil ik graag delen. Niet alleen omdat ik christen ben, maar ik denk dat wij als gemeenschap veel hebben aan het voorbeeld dat zij naar voren bracht.

‘Waar ik woon, heb je red wood trees. Dat zijn enorme bomen, waar je met tien mensen omheen kunt staan. De wortels liggen aan de oppervlakte. Bij een storm zou een boom die alleen staat, snel omwaaien. Maar in een groep vergroeien de wortels met elkaar en zo staan ze sterk. Ik zie daarin dat God zegt: ‘Dit is wat een kerk is; samenkomen en elkaar bemoedigen, zodat je ferm staat in de stormen die komen.’


In een wereld waarin het individualisme hoogtij viert en we in alles voorgeschoteld krijgen vooral onze doelen na te streven, vergeten we dat we niet alleen in deze wereld staan. Hoe waar zijn de woorden gedeelde smart is halve smart en gedeelte vreugd is dubbele vreugd.

In deze tijd wordt van ons verwacht dat we alles maar moeten kunnen, zoals een groot huis, leuk gezin, werk, sport, vrienden en misschien ook nog iets als vrijwilligers werk. Want val je anders niet een beetje buiten de gemeenschap? Ben je dan de zwakkere of ben je dan minder leuk? Stel dat je je gevoelens deelt omdat het allemaal even niet zo gaat zoals verwacht? Hoe reageren mensen dan?

De kern is eigenlijk dat het helemaal niet van ons wordt verwacht, maar dat wijzelf denken dat we aan al deze verwachtingen moeten voldoen. Ben je juist niet veel leuker als je laat zien wie je werkelijk bent? Je muren laat vallen en je daarmee ook anderen de gelegenheid geeft dat te doen. Dat we worden als die bomen uit het voorbeeld? Dat we een sterkere gemeenschap worden door elkaar de gelegenheid te geven te laten zijn wie we zijn? Maar vooral ook open te staan voor andermans zorgen en vreugden. Dan kunnen we een hoop stormen doorstaan.

Denk nou niet dat het mij makkelijk afgaat, maar elke dag mag ik het opnieuw proberen!
Teksten, zoals deze, helpen mij daar enorm bij.

Heer, die mij ziet zoals ik ben,
dieper dan ik mijzelf ooit ken,
kent Gij mij, Gij weet waar ik ga,
Gij volgt mij waar ik zit of sta.
Wat mij ten diepste houdt bewogen,
't ligt alles open voor uw ogen.

Gij zijt zo diep vertrouwd met mij:
wie weet mijn wegen zoals Gij?
Gij kent mijn leven woord voor woord,
Gij hebt mij voor ik spreek gehoord.
Ja overal, op al mijn wegen
en altijd weer komt Gij mij tegen.

Psalm 139 vers 1 en 2