De weg terug … (deel 2)

Bijgekomen? Lekker ontspannen? Leuke dingen gedaan? Klaar voor de rest van de reis? Goed dan kunnen we nu verder met het zwaarste deel ervan.

Op een bergwandeling kun je je voorbereiden, maar als je aan een berg begint die nog niet eerder hebt beklommen kun je verrassingen tegenkomen. Je weet dus niet wat je te wachten staat. Dat is voor de meeste mensen heel vervelend. Iedereen wil graag weten waar hij/zij aan toe is. Vaak zoeken mensen hun zekerheden in de toekomst. Maar het enige onzekere aan je leven is …. de toekomst. Het enige zekere is het heden. En daar zul je het mee moeten doen, hoe je je op dat moment ook voelt.

Je moet dus leven bij de dag, niet bij wat er morgen mogelijk op je pad zou kunnen komen. Sterker nog. Je moet leven bij het moment, want over tien minuten weet je niet wat je op je wandeling aantreft. Ook dit is een leerproces. Maar naarmate je verder wandelt wordt je gedwongen dit in de praktijk te brengen.


Als je denkt dat je het zwaarste wel gehad hebt, dan heb je het mis. Je kijkt nu tegen een grote rotswand aan. Touwen naar boven wijzen je erop dat je daarlangs moet gaan om de top te bereiken en dat er geen andere weg mogelijk is. Wanhopig ga je zitten, omdat je denkt dat het onmogelijk is als onervaren klimmer naar boven te komen. Totdat er een instructeur je bij de hand pakt en zegt dat je het wel degelijk kunt. Soms heb je aan een paar instructies genoeg. Een ander is gebaad bij enkele lessen en weer anderen krijgen bij het hele proces naar boven begeleiding. Het is wel belangrijk dat je de aangeboden hulp met beide handen aangrijpt. Ook als je er niet zoveel vertrouwen in hebt. Twee mensen weten er nog altijd meer dan een. (De instructeur moet je zien als een bedrijfsarts, bedrijfsmaatschappelijk werk, huisarts, psycholoog, dominee, vertrouwenspersoon, etc.)

Het wil niet zeggen dat elke klim even makkelijk zal zijn. Elke berg heeft zijn eigen uitdagingen. Maar sommige klimpartijen gaan je makkelijker af dan je had gedacht. Weer een overwinning! Tel al je overwinningen en geef jezelf een schouderklop, een beloning voor elke uitdaging die je hebt behaald. Het klinkt misschien gek, maar veel mensen die een burn-out hebben vinden het heel moeilijk zichzelf complimenten te geven. Maar wat wordt een uitdaging anders als je na een overwinning jezelf een schouderklop geeft of jezelf iets cadeau geeft. Een dagje sauna (zeker na zo’n klim), een film, die camera die je graag wilde hebben (de top moet tenslotte gefotografeerd worden), dat mooie boek heb je nu echt wel verdiend.

Hoe zou het eigenlijk aan de top zijn? Wordt vervolgd.