maandag 5 maart 2012

Voetbalellende!

Zaterdagochtend.

Moedeloos loopt zoonlief van het veld. Misselijk van vermoeidheid en zwaar teleurgesteld over de resultaten. Het enige wat ik kan doen is een arm om hem heen slaan en hem zeggen dat hij heel goed heeft gespeeld.

Op deze wat mistige ochtend staan we al vroeg bij de voetbalvereniging. Veel te vroeg naar mijn mening! We hadden gerust een kwartier later kunnen komen. Met het resultaat van de vorige keer nog vers in het geheugen, staan we vol goede moed te wachten op de rest van het team. Die hebben het slim aangepakt en komen wel dat kwartiertje later.

Zoonlief zit in een nieuw tien. Zijn vorige team is uit elkaar gehaald en dat is best een beetje jammer. Maar het team was dan ook veel te goed. Allemaal jongens die nu door zijn naar de zeven-tegen-zeven-competitie. Er zijn er een paar achtergebleven die nog te jong waren, waaronder zoonlief.

Het team van zoonlief wordt helemaal weggespeeld. Echt niet leuk om naar te kijken. Het arme kind liep zich de longen uit het lijf. Als enige‘ervaren’ speler deed hij het meeste in zijn eentje. De andere kinderen, net enkele weken begonnen met voetbal, waren al dolblij dat ze een bal voor de voeten kregen en lekker konden wegschoppen (wat overigens erg leuk was om te zien, zo begint tenslotte iedereen). Zoonlief wilde er echt wat mee doen, het liefst in de goal van de tegenstander schoppen.

Het goal van de tegenstander hebben ze op afstand mogen aanschouwen, want ze kwamen er niet aan te pas. Waarschijnlijk was de coach ook erg onder de indruk van de tegenstander, waardoor hij vergat zijn eigen team aan te moedigen.

Als fanatieke moeder heb ik aan de zijlijn mijn zoonlief toegeroepen. Ja, zeg het maar, ik ben zo’n fanatieke schreeuwmoeder die haar kind harder doet laten lopen door al dat aanmoedigen. Maar zoonlief verliet misselijk het veld. Hij had zo hard gelopen dat hij echt niet meer kon …

Zo voelt dat dus als je volledig wordt weggespeeld … nu staan we dus aan de andere kant van de lijn. Vorig jaar werd zoonlief nog kampioen …

11 opmerkingen:

  1. Achhh wat sneu nou toch...je hebt hem zeker wel even verwend toen jullie thuis kwamen......liefs van mij...xxx..

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Erg jammer inderdaad.
    Je zoon moet nu dubbel zo hard werken tussen de nieuwelingen die er nog niets van brouwen.
    Hopelijk gaat het de volgende keer beter.

    Groetjes Ans

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Maar zoonlief heeft meer dan zijn best gedaan......
    Op naar de volgende wedstrijd
    ;)

    Een kanjer.

    Fijne dag

    Liefs

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Dat zal voor je zoon even wennen zijn, een ander team met andere kwaliteiten. Ik hoop dat ze de volgende keer de goal van de tegenstander heel vaak van heel dichtbij gaan zien :)!

    Lieve groet, Ingrid

    BeantwoordenVerwijderen
  5. En ook dit hoort bij het leerproces het winnen maar ook het verliezen. Moeilijk is het wel !!! We vieren allemaal graag een overwinning. Volgende keer beter ;-)
    Groetjezz lfs mij

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ja Gerreke, dit verhaal herken ik maar al te goed, onze zoon heeft ook altijd gevoetbald...tja en soms worden ze uit elkaar gehaald...ze zeggen altijd never change a winning team, maar het gebeurd maar al te vaak...Ik kan me de teleurstelling van je zoon zo goed voorstellen, altijd winnen en nu weggespeeld worden...Maar het overkomt zelfs de groten de aarde, kijk naar PSV afgelopen zondag...die kregen voetbal les...zeg dat maar even tegen je zoon...het komt heus wel weer goed als de andere jongens het spelletje wat beter onder de knie krijgen!!!

    Lg, Nieske

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hoi Gerreke
    hij kan niet meer doen dan zijn best eens woord hij kampioen.
    groetjes Herman,

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Moeilijk om op die leeftijd een verlies te aanvaarden terwijl je zo goed je best hebt gedaan... Wie weet de volgende keer!

    Groeten, Miranda

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Het zal je ook maar gebeuren zeg!
    En laten we eerlijk zijn, hij het woord kampioen meer dan waardig als hij zijn hele team op sleeptouw heeft genomen!

    Een lieve groet,
    Gonne-Marieke

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Ahhh gut, dat wordt even wennen voor je zoon. Zaten ze wel in dezelfde klasse??

    Ik vind overigens ook steeds dat we best later kunnen komen naar het voetbalveld..

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Maar wat heeft hij het super gedaan...kan me de teleurstelling voorstellen, hij heeft er alles aan gedaan en er komen vast weer andere momenten. Wat lief zijn moeder zo langs de kant, jullie zijn een top team! Lieve groetjes Cristien.

    BeantwoordenVerwijderen