Hé jij daar, kom eens kijken!

Met een ruk trek ik het gordijn opzij. Een dichte mist is het antwoord. Als ik even later met zoonlief mee fiets naar school komt een waterig zonnetje door de dichte mist. Dit zou wel eens mooie plaatjes op kunnen leveren. Zodra ik thuis ben pak ik mijn camera en ga op pad. Wat is het dorp dan schilderachtig mooi. Overal zie ik een mooi plaatje in, maar ik ben beperkt in mijn tijd en ga doelbewust naar de plek bij het voetbalveld. En dat is goed gegokt, want het is er prachtig. Zou dit ook voedsel kunnen zijn voor een nieuw verhaal? Ik ga er, nu ik wat meer tijd heb, gauw eens goed voor zitten ....

PS. Je moet ze even uitvergroten ... dan zie je hoe mooi het is!