vrijdag 2 december 2011

Zoonlief en de dokter

‘Mam, je moet hier iets aan doen.’, roept zoonlief vanuit zijn bed. Ik kijk naar de pukkel halverwege zijn keel. Ik denk dat het een waterwrat is en dat er dus niet meer op zit dan te wachten totdat het weggaat. Maar zoonlief is er niet gerust op en wil dat ik iets onderneem. De dokter. Ik besluit de dokter er maar eens naar te laten kijken. Ik beloof zoonlief dat ik de huisarts bel.

Dat komt goed uit, want we hebben alle drie wat. De oudste met een waterwrat of iets dat daarvoor door moet gaan halverwege zijn keel, de jongste een bult op z’n teen en ik kom maar niet af van het eczeem in mijn gezicht ... lekker plekje …

Wij mogen woensdagmiddag aan het einde van de dag. Hebben we alle tijd. Ik zeg nog tegen de assistente dat we niet zoveel tijd nodig hebben. Tien minuten voor drie personen is meer dan genoeg. De jongste is zo geholpen. Dan is de oudste aan de beurt. Als ik van te voren had geweten wat ons te wachten stond, was ik niet gegaan …

Het is geen waterwrat maar verkalkt talg. Geen probleem zou je denken. Weghalen en klaar. Maar het gaat toch even anders. Het bultje moet worden open gebrand. Zodra zoonlief in de gaten heeft dat het zeer gaat doen is het mis. En het is goed mis, want het doet ontzettend veel pijn en het lukt niet het bultje open te branden. Dan maar lepelen en dus gaat de dokter met zo’n ‘piepklein scherp ding’ aan het lepelen. Ach de arme schat had het niet meer.

Ik ben geen held en heb het zweet onder mijn oksels. Tot overmaat van ramp huilt de jongste met de oudste mee. Hij leeft zo met zijn broer mee en vindt het zo moeilijk dat hij pijn heeft dat hij helemaal van slag is. Ik kan geen twee kids steunen en heb mijn aandacht nodig bij zoonlief op de pijnbank.


Als de martelgang voorbij is, blijft zoonlief huilen, ook als ik aan de beurt ben en nog steeds als we thuis komen. De dokter heeft zoonlief fors beet genomen. Een ding is zeker zoonlief en de dokter zijn even geen vriendjes meer!

En die tien minuten? Dat zijn er dik dertig geworden …

26 opmerkingen:

  1. Oh gossie wat sneu ...
    was het dan niet mogelijk om dit even te verdoven ?!
    Ik weet het: je kan beter zélf pijn hebben dan je kind ;-)
    Enne zoonlief gaat voorlopig niet meer vrijwillig mee naar de dokter. Een bultje of niet.
    Wens je een fijn (sinterklaas)weekend Gerreke X

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Voel met je mee hoor Gerreke, altijd vreselijk om te zien dat je kind pijn heeft. Hoop dat Sinterklaas een goede afleiding is en dat de reesbaan er komt! Fijne pakjesavond gewenst, groetjes Anja

    BeantwoordenVerwijderen
  3. o nee! Dat jochie heeft wel wat extra knuffels/aandacht nodig..En hier nog zo'n moeder die het niet kan zien als de kinderen lijden...
    Ook een knuffel voor de jongste, dat kind had het ook niet makkelijk. Het waren 3x zware 30 minuten!!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ach arm schaap, vol vertrouwen naar de dok voor een water wratje en dan zo'n mega martel gang.
    Weet je jij kan zo schrijven dat ik inmiddels met samen geknepen billen mijn berichtje zit te schrijven en diep met je zoon mee leef.
    Zeg maar dat ik jouw knul een enorme bikkel vind.

    Dikke knuffel voor alle 3.
    LG, Karina

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hoi GERREKE
    wat sneu voor hem maar hij komt er wel weer boven op.sterkte met je zoon.
    groetjes Herman,

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Nou ja zeg ,kon die arts niet gewoon zo'n klein verdoving prikje geven .Arm joch !!
    Groetjes Elisabeth

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Dat is ook wel even een heftige ervaring. Even extra verwennen dit weekend ;)

    Groeten, Miranda

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Oei, dat was geen prettige ervaring, voor alle drie niet. Ik hoop maar dat je zoon het leed snel vergeet, maar ik ben er bang voor dat hij de volgende keer niet zelf zal opperen dat hij ergens aan geholpen moet worden. Stoer dat hij het toch heeft volgehouden!

    Lieve groet, Ingrid

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Ik denk dat jongste zoon ook geen vriendjes meer is met de dokter, als ie zijn grote broer zo 'gemarteld' heeft. Heftig hoor...had dat echt niet op een andere manier gekund? Bestel nog maar een extra cadeautje bij Sint, want dat hebben beide jongens verdiend ;-)
    Groetjes en fijn weekend,
    Marion

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Achhh wat sneu......verwen hem maar lekker.....fijn weekend....Liefs van mij..........♥.. ♥... ♥....

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Ach dat arme knulletje!
    Ik vind het zò naar als een kind pijn heeft, had dat nu echt niet anders gekunt?
    Wel schattig dat zijn broertje meehuilt maar moeilijk voor jou.

    Ik hoop dat jij van je exceem afkomt, een nare plek in je gezicht.
    Ik wens jullie een heel fijn Sinterklaasfeest,
    groetjes greet

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Jeetje,dat is schrikken.
    En wat een martelgang.
    Een kleine verdoving zou toch wel op zijn plaats zijn geweest,dacht ik zo.
    Maar gelukkig is het leed voorbij,maar hij zal dit niet snel vergeten.

    Fijn week-end
    Groetjes Ans

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Tsss, Gerreke, wat een vervelende ervaring voor jullie alledrie! De huisarts zal zelf ook wel met prikkende oksels gestaan hebben..
    Sterkte ermee, een goed weekend gewenst!
    Groeten, Marion

    BeantwoordenVerwijderen
  14. O wat zal dat pijn gedaan hebben.
    Ik ben daar ook geen held in.
    Hopelijk blijft het nu weg.

    Groeten Herma

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Wat heftig zeg. Totaal onverwachts, nou ja, anders was hij helemaal niet meegegaan denk ik. Maar toch. Hij was zeker wel bekaf!

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Ai, dat ging even anders dan verwacht. Een "geluk" is nog dat hij het niet wist toen jullie naar de HA gingen. Erg is dat hè, als moeder te zien dat je kind zo'n pijn heeft.
    Ik hoop dat jullie intussen allemaal van de schrik bekomen zijn.
    Liefs, Pauline

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Oeps, niet alles is even vrolijk... Moeilijk om je overeind te houden met zoveel emoties...

    Maar nu is het leed geleden!
    Prettig weekend,

    BeantwoordenVerwijderen
  18. dat is even een nare gebeurtenis, beterschap allemaal, en hopelijk komt het niet meer terug.
    Ondanks alles een fijn weekend.

    Groetjes Von

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Jeetje zo zouden ze er bijna een witte-jassen-angst aan over houden, gelukkig is het weer voorbij en nu hopen dat het niet meer terug komt. Geniet van je weekend!

    BeantwoordenVerwijderen
  20. de stakkers hoop dat ze snel dit weer vergeten zijn
    gr,bart

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Hallo Gerreke,
    Beetje late reactie, maar zo druk geweest de laatste dagen. O wat doet het zeer hè, als je kind pijn heeft, en zo machteloos voel je je dan...
    Nu maar hopen dat het probleem echt definitief is opgelost... Ik kan me nog herinneren als de dag van gisteren dat Laura wratjes had op haar handen en die moesten worden weggebrand. Wat heeft zij zere handen gehad toen, ik voelde het zelf helemaal...
    Ik wens jullie een heel fijne zondagmiddag,
    Lieve groet,
    Mirjam

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Ik kan me een leukere besteding bedenken voor de woensdagmiddag...
    Ik denk dat jullie het daar alledrie wel mee eens kunnen zijn.
    Het zal je ook maar gebeuren dat je nietsvermoedend bij de dokter binnenkomt voor een 'wratje' en dan dit hele drama mee moet maken.
    Hopen maar dat hij het toch een beetje kan vergeten en een volgende keer vrij van angsten bij de dokter binnen kan lopen!
    Is het bultje wel weggebleven?

    Groetjes, Gonne-Marieke

    BeantwoordenVerwijderen
  23. Oh wat zielig
    is die Dokter wel aardig genoeg Gerreke (lijk me niet zo )
    Sterkte met de kids hé en beterschap
    Groetjes Janny

    BeantwoordenVerwijderen
  24. Oh gut toch, wat een verhaal. Hopelijk is ie bijgekomen van de schrik!

    BeantwoordenVerwijderen
  25. Jeetje ik hoop maar dat het goed is gekomen en dat dat bultje nooit weer terug gaat komen, je moet er toch niet aan denken, wat een drama en verdriet en niet wetende dat dit er achter weg kwam. Pfff, is het ook met jou goed afgelopen, lijkt ook echt geen leuk plekje, wat vervelend.
    Liefs Cristien.

    BeantwoordenVerwijderen
  26. Wat een verhaal.......
    ken er ook zo eentje en dan zijn ze echt een poosje heel
    bang voor de dokter...dus hopelijk heeft hij eventjes niets...
    maar goed hij is z'n bobbel kwijt en de tranen zullen inmiddels wel zijn gedroogd...
    dus hoop dat het nog een hele poos duurt voor hij weer moet...sterkte

    Nieske

    BeantwoordenVerwijderen