Een zeurende hoofdpijn

Een zeurende pijn in mijn hoofd weerhoudt mij ervan om aan het werk te gaan. Mijn tweede bakje cappuccino staat half opgedronken op mijn bureau. Weer zo’n dag die ik vermoedelijk moet zien door te komen met paracetamol en bankhangen. Maar in bankhangen ben ik niet zo goed. Daar wordt ik altijd wat onrustig van. Nu komt dat ook, omdat ik altijd wel iets in huis zie dat gedaan moet worden.

Zit ik net met een boek op de bank valt mijn oog op het laag stof op de televisietafeltje. Ja dat ligt daar al een tijdje en nu ik ineens mijn rust pak irriteert het me en moet het worden weggehaald. Of ken je dat, pak ik mijn Ipad plof ik op de bank in een stapel reclamefolders die onder het kussen liggen verstopt. Ja dat moet dan toch meteen worden opgeruimd. Zit ik met mijn bak koffie op de bank is die vloer toch smerig,  is net de droger gestopt, valt de post op de mat of wordt er aangebeld voor een postpakketje voor de buren ... Ja dat kun je zo hebben. Allemaal redenen om die stoel weer uit te komen.

Maar vandaag dus niet, vandaag rustig aan. Want bukken met zo’n hoofd is geen pretje. Zelfs het ratelen van de computeren doet een beetje pijn.  Dan maar wat aandreutelen. Op zo’n dag als vandaag wanneer het zonnetje het weer eens laat afweten rommel ik maar wat aan. Ook wel eens lekker. Maar nu eerst een paracetamol …