zondag 23 juni 2013

Stempeltjes ... er zijn er genoeg?


Dyscalculielied
3 maal 3 is... ehhhhh... 6?
...7? ...33? ...9? ...12?
Ieder zingt z’n eigen lied
Als ik dit niet tellen kan
Dan zing ik lekker niet!

Dyslectielied
Dire maal dire si ngeen
Ieedr zgnit z’n egein leid
Deir mala dier is neeng

Ki sanp dti leidej neit!

Autismelied
Drie maal drie is negen
Ik zing hier mijn eigen lied
Zing ik dan door alles heen
Dan merk ik dat toch niet!

ODD-lied
Drie maal drie is zeven
Ik vind dit een heel stom lied
Als je wilt dat ik dit zing
Dan zing ik het dus niet!

ADHD-lied
DRIE MAAL DRIE IS NEEEEEEGEEEEEEN!!!
IEDER SCHREEUWT Z’N EIGEN LIED!!!
IK ZING DIT LIED WEL HONDERD KEER!!!
WANT STOPPEN KAN IK NIET!!!

ADD-lied
Drie maal dr... hé, een vogel!
Zingen? ...o ja. Drie maal drie is negen
Ieder... mooi weer buiten zeg!
Wat? O ja. Ieder zingt z’n eigen lied
Drie maal... ehhhh...
Wat deed ik hier ook al weer?

Aspergerlied
312 maal 3754 is 1171248
Ik maak wel mijn eigen lied
Want ik ben wel heel erg slim
Maar mensen snap ik niet

Gilles de la Tourette-lied
Drie maal drie is negen
Ieder *tic* ieder zingt z’n eigen *tic*
eigen *tic* eigen lied
Als ik nu maar heel snel zing
Dan scheld ik misschien @#$%@#$$ niet
Oeps… Te laat *tic* laat *tic* laat…

Geschreven door Arwin Wels (Storm in mijn hoofd)

Dit overbekende  gedicht neemt een vogelvlucht op internet. Iedereen kent wel iemand op wie een van de verzen in meer of mindere mate van toepassing is. Heerlijk dat stukje herkenning en dan hoef je nog niet eens een etiket te hebben.

Waarom de aandacht hiervoor? Ik erger me aan al die discussies over het teveel toekennen van etiketten! Tuurlijk, ja, het is zo, er worden fouten gemaakt, grote fouten. Iemand krijgt misschien onterecht een etiket of het verkeerde etiket (Wat allerminst leuk is voor degene die het overkomt of zijn/haar omgeving, begrijp me goed!). Maar niet bij alle mensen die een etiket hebben is een verkeerde inschattingsfout gemaakt.

Voor zoveel mensen gaat er een deur open (misschien wel deuren en ramen) als dan eindelijk de beslissing valt dat je kindje/kind/volwassene een etiket heeft. En hoeveel meer erkenning zal er zijn als men dit kwijt kan bij vrienden, familie, maar meer nog bij mensen die in hetzelfde schuitje zitten? Die precies weten wat je doormaakt, waar je de nodige informatie vandaan kunt halen om je kind te geven wat het nodig heeft?

Waar ik benieuwd naar ben is of alle ‘ervaringsdeskundigen’ ook daadwerkelijk ervaringsdeskundigen zijn of dat de ervaring komt uit het bestuderen van een boekje? Het doen van studie achter een bureau …  Tja ik weet het niet, maar het zou mooi zijn als we wat voorzichtiger zijn in het doen van uitspraken. Nu gaat het toevallig hierover, maar er zijn zoveel voorbeelden te noemen ...

Over uitspraken gesproken. Mocht ik in dit stukje niet voorzichtig genoeg zijn geweest, dan spijt me dat, want iemand pijn doen is absoluut mijn bedoeling niet!

(Het is echt een aanrader de gedichtenbundel te lezen! Ik heb de eer een bundel van Arwin Wels (mijn achterneef) te hebben gekregen.)

11 opmerkingen:

  1. Sinds onze jongste dochter is voorzien van het ADD etiket, snappen we haar veel beter, al blijft het lastig om ons in haar te kunnen verplaatsen, juist ook omdat ze zo slim is. Dan lijkt het voor ons niet logisch dat ze dag in dag uit dezelfde dingen vergeet, elke dag denkt dat ze zeeen van tijd heeft om toch weer te laat te komen. We werken er elke dag aan, met vallen en opstaan...

    De gedichten zijn inderdaad herkenbaar!

    Lieve groet, Ingrid

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik heb het ook van redelijk dichtbij meegemaakt.
    Soms vraag ik me wel eens af, zonder aan de ernst van de problematiek af te doen, dat als je erkenning krijgt voor je drukte, je concentratieproblemen of je tic, of een label dan ook nodig is.
    Maar het kan ook heel verhelderend zijn als de problemen waar je mee worstelt een naam krijgen.

    Lieve groet,
    Gerry

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoi Gerreke,
    De gedichtjes werken dan wel op mijn lachspieren, maar de ernst van dit alles ontgaat me niet hoor. Ik werk op een wooncentrum voor mensen met een verstandelijke beperking en zie soms om me heen de gezichten van mensen die duidelijk denken; kan hij of zij niet normaal doen... Zoveel onbegrip! Erkenning is het allerbelangrijkste en als een etiket of label daar dan voor nodig is, dan is dat heel verhelderend en nodig!
    Je hebt het weer heel mooi omschreven, super van je..!
    Ik wens je een heel fijne nieuwe week,
    Lieve groet,.mirjam

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik moest even lachen om het mooie gedichtje.
    Het zegt eigenlijk alles.
    Na zo'n gedichtje hoef je eigenlijk niks
    meer uit te leggen.

    Groetjes Ans

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Heel goed dat je dit onder de aandacht brengt.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Voorzichtigheid en inlevingsvermogen: super!
    H groet, Marion

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Stempels genoeg ja, overal en altijd... moeilijk trouwens om dat niet te doen hoor :)

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ik denk dat geen enkele ouder staat te juichen als hun kind een sticker, label of etiketje krijgt, maar als het dan toch zo is en er een juist etiketje komt waardoor deuren open gaan die normaal juist hermetisch afgesloten bleven, dan kan ik wel leven met zo'n etiketje ... maar diep in mijn hart had ik ze natuurlijk toch het liefst een zorgeloos, stickervrij levensvelletje gegeven!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. tranen in ogen als je dit leest
    2 kinderen met autisme , jongste waarschijnlijk ook ...

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Niet ieder kind dat druk is heeft adhd. Maar soms is er wel degelijk wat aan de hand. Vanaf de geboorte van mijn zoon had ik het gevoel dat er iets niet klopte en als ik dat kenbaar maakte bij bv het consultatiebureau werd het weggewuifd. Pas op de basisschool werd ik serieus genomen en werd de diagnose asperger syndroom vastgesteld en kreeg hij alle hulp die nodig was. Even goed waren er vooroordelen en kreeg je vooral van familie te horen dat hij vreemd was. Zelf heb ik add bleek later ipv lui en dom zo als ik op de lagere school bestempeld werd, ben ik redelijk begaafd maar gewoon snel afgeleid. Had ik toen maar dat stempeltjes gehad dan had mijn schooltijd er misschien beter uitgezien.

    BeantwoordenVerwijderen