Slecht met chaos

Vlak voor het raam, aan de rechterkant, staan vier stoelen opgestapeld. Aan de linkerkant staat de tafel met tegen de muur aan nog eens twee stoelen. Op een enorme tafel, die vrijwel de rechterkant van het terras in beslag neemt, liggen nog grotere planken met een dikte van wel tien centimeter.  De andere kant van het terras ligt bezaaid met dakpannen waarachter een negenhonderd litertank verscholen gaat. Overal ligt zaagsel, bouwmateriaal en gereedschap. En als ik mijn tuindeur uitloop moet ik echt opletten dat ik niets op mijn hoofd krijg.

Vannacht regende het zo hard dat er zo’n zes bakken aan te pas moesten komen om de bovenverdieping enigszins droog te houden. Het water sijpelde al via het trapgat naar beneden. Niet bepaald wenselijk en dus moesten we in actie komen. Zodra we de ene bak hadden neergezet, weer ons bed hadden opgezocht,  hoorden we opnieuw gedruppel op de vloer boven ons. Zo rond zes uur konden we eindelijk ons bed weer opzoeken om nog anderhalf uur mee te pakken.

  

We moeten wat overhebben voor het plaatsen van een paar dakkapellen en de herindeling van onze zolder, maar dan hebben we ook wat. Nog even doorbijten en dan is dit project afgerond en kunnen we beginnen met inrichten. Heb er nu al zin in!

Ik realiseer me opnieuw (want ik wist dit natuurlijk allang) dat ik maar moeilijk met chaos kan omgaan. Geef mij maar een opgeruimd huis en alles dat z’n eigen plekje heeft. Heerlijk. Wat een huisje-boompje-beesje-figuur ben ik ook. Nog even wachten … dan heeft alles lekker weer z'n eigen plekje!